Günün Menüsü: Üzüm Hoşafı
Yıl 1915… Yer Gelibolu, Çanakkale. Aylardan Şubat. Baharın gelişi bu sene bir farklıydı. Yağan yağmur toprağın altında o ilk damlayı bekleyen tohumlara ulaşamıyordu. Çimenler yeşermedi ve gelinliğini giymeyi bekleyen erik ağaçlarının tomurcukları çiçek açmadı bu yıl. Masmavi enginin sonunda yani ufukta bir karartı belirdi. Gelmekteydi geldikleri gibi gidecek olanlar..
Bir sabaha karşı iyice belirdiler takvim yaprağı 19 Şubatı gösteriyordu ki o sabahın nöbetçileri üzerlerine yağan ateşe şahit oldular. Diğerleri ise göğüs kafesini titreten birbiri ardına kesilmeyen gök gürültüsü gibi ses ile uyandılar. İtilaf devletlerinin istedikleri oluyordu. Hem Gelibolu kıyılarını dövüyorlar hemde karşılık görmüyorlardı. Hedefleri İstanbul’ du. Ancak kıyılara yanaşmak henüz mümkün görünmüyordu.
İnancın ve cesaretin tam olduğu karada da henüz bir şey yapabilecek durumda değildi. Attıkları her bir top israfın ötesine geçemiyordu. Bu yüzden sadece beklediler. Beklediler ki hazırlıkları bir sonuç versin.
Kıyıya ayak basmayı ve Çanakkale’ den geçip İstanbul’ a ulaşmak isteyenler tüm gücünü toplayıp son bir kez daha saldırdığında takvimde yaprağın üzerinde 18 Mart tarihi görünüyordu. Kıyıya yaklaşma cüretini bugün göstereceklerdi.
Karada bekleyenler ise tek bir karşılık bile veremeden harap olmuş cephanelerini ve silahlarını onarmaya ve toparalamaya çalışıyorlardı. Tek bir şansları vardı, gelenlerin karaya ayak basmalarını engellemek için. Korkusuzca, sığınaklardan çıktılar yağan ölümün altına.
Bir savaş değildir sadece Çanakkale. Feragat, cesaret, inanç, azim ve vatan sevgisi demektir. Tam 107 yıl önce, bugün biz yaşayalım diye.
- Dünya Savaşı : 28 Temmuz 1914 tarihinde başlamış olup Çanakkale bu savaş içerisinde bir cephedir. Denizden gelen saldırılara karşı elde ettiğimiz üstünlük 18 Mart 1915′ te sona erse bile Çanakkale Cephesinde savaş bitmemiştir. Ancak dünyanın en büyük donanmasına en büyük darbeyi vurarak İstanbul’ a giden yolun denizden geçmediğini zor yoldan öğrettik.
Neden Üzüm Hoşafı
1.Dünya Savaşı tam tamına 4 yıl 3,5 ay sürdü. Savaşın verdiği yıkım sonucu erzaklar tükenmiş elde avuçta kalan ile yetinilmeye çalışılıyordu. Şeker tuz vs. zaten imkansızdı. Benim düşünceme göre şeker oranı yüksek olan üzüm kurusundan hoşaflar yapıldı. Ekstradan şeker bulunamadığı için koyulmadı. En iyisini hakeden dedelerimiz, içinde bulundukları durumun imkanlarını düşünmeden savaştılar. Onlara güç, enerji veren en temel gıda ise Üzüm Hoşafı‘ydı.
Üzüm Hoşafı İçin Malzemeler Nelerdir?
- 2 su bardağı kuru üzüm
- 5 Su bardağı su
Malzemelerimiz bu kadar.
Üzüm Hoşafı Nasıl Yapılır?
- Üzümler ile suyu bir tencere koyun.
- Kuru üzümler şişinceye kadar kaynatın.
Çanakkale’ de bize zaferi getiren askerlerimizin güç kaynağı Üzüm Hoşafı hepinize afiyet olsun.